Herstelmomenten
In onze cultuur zijn we behoorlijk geobsedeerd door onze gedachten.
En dat is niet voor niets;
Onze zeer ontwikkelde frontale kwab maakt een niveau van abstract denken mogelijk.
Een groot deel van de psychologie en persoonlijke ontwikkeling gaat over deze gedachten
We maken voortdurend de subjectieve analyse van onze omstandigheden.
In veel coachingskaders is het primaire doel om "verkeerd denken" te corrigeren of "gedachtefouten" te zoeken en te vernietigen.
Dit is natuurlijk waardevol. Als je voortdurend keuzes maakt vanuit geconditioneerde incorrecte gedachtespiralen brengt dat je onvermijdelijk in moeilijke situaties (die zich ook steeds weer herhalen.)
Maar het dient ons ook niet om onze meer "negatieve" gedachten en emoties te verdoezelen en ze te bedekken met een laagje positiviteit.
Negatieve gedachten en emoties zijn in feite misschien niet zo schadelijk als ze worden afgeschilderd.
Ze hebben wel degelijk hun functie.
Om beter te begrijpen waarom we "negatieve" gedachten hebben (ik benoem ze misschien beter met de termen prettig en onprettig), is het belangrijk om te overwegen waar gedachten in de eerste plaats vandaan komen.
We hebben eigenlijk twee soorten gedachten: opzettelijke en reflexieve.
Opzettelijke gedachten: zijn de gedachten die we bewust kiezen.
Het zijn de gedachten die we hebben als we dankbaar zijn, op zoek gaan naar het lichtpuntje of besluiten om onszelf te verwennen met een lekkere maaltijd.
Reflexieve gedachten: zijn als die vervelende pop-ups op je computer.
Dit zijn de gedachten die spontaan ontstaan en ze zijn meestal behoorlijk repetitief.
De reflexieve gedachten die je vandaag hebt, zijn waarschijnlijk erg gelijkend op deze die je gisteren had.
Opzettelijke gedachten zijn het resultaat van wat we top-downverwerking noemen
In feite geest over materie. → Ze ontstaan uit je rationele denk- en redeneringshersengebieden.
Reflexieve gedachten daarentegen ontstaan over het algemeen uit sensorische signalen die neurale signalen van het lichaam naar de hersenen sturen.
→ Deze signalen geven vaak niveaus van waargenomen veiligheid in je omgeving weer.
Als je je onveilig voelt, zullen je gedachten dit weerspiegelen.
Je perspectief zal worden gevormd om potentiële bedreigingen te benadrukken en het verhaal (grotendeels onbewust) in je hoofd zal er een zijn van risico en gevaar.
→ Het is belangrijk om op te merken dat dit een lichaamsgericht proces is. De aspecten van jou die deze boodschappen van veiligheid en gevaar overbrengen, Kan je vaak niet met hen rationele motivering tot bedaren brengen.
Je "negatieve" (onaangename) gedachten en emoties dienen om je te waarschuwen voor potentiële bedreigingen voor je lichamelijke veiligheid.
Proberen ze over het hoofd te aaien en ze af te doen met bevestigingen zal meestal niet erg effectief zijn. Deze processen zijn diep biologisch verankerd en zijn in de psyché van de mens mee geëvolueerd om zeer effectief te zijn in de loop van duizenden (mogelijk miljoenen) jaren.
Het loslaten van reflexieve "negatieve" gedachten gaat vooral over het creëren van een gevoel van veiligheid in je lichaam.
(Het is gewoon zo dat dit ook de manier is waarop je opgeslagen trauma's uit het lichaam loslaat.)
De technieken die je hiervoor kan gebruiken "lijken eenvoudige", maar het totale concept is niet altijd makkelijk.
Op het eerste gezicht zijn de technieken relatief eenvoudig.
Maar in de praktijk zijn mensen complexe organismen die diep verweven zijn met elkaar en onze omgeving -- inclusief sociaal-culturele normen.
Het gebruik van lichaamsgerichte aandachtsoefeningen is effectief en geeft diepgaand resultaten, bij het loslaten van reflexieve negatieve emoties. Vooral gezien de invloed van generaties oude stresspatronen. Waarbij ons DNA en collectief bewustzijn mee beïnvloeden hoe we vandaag reageren op situaties